Fairytale

من - صبا !! نمی دونستم چارده سال پیش تو ارباب حلقه ها بازی کردی !!

صبا - بابا خودت بودی که !! نگاه کن !! همینجا میای !!

یه بار داشتم برای فرزانه می گفتم که "کلا نمی تونم با مامان بابام منطقی بحث کنم و به نظرم خیلی آدمای غیر منطقی این" و یک ساعت در مورد این موضوع غرغر کردیم.

یکی از منابع المپیاد زیست کتاب های کمپبله که ما باید می خوندیم و جلد چارکمپبل در مورد آغازیان و کرما و یه سری موجودات عجیبه (مثلا یه موجود مرکب از هشت پا و خرچنگو تصور کنید)

می فهمین این که یه دو ساله تازه اسمتونو یاد بگیره و دم به دم صداتون کنه چقدر فوق العادس ؟!

من جدا تعجب می کنم که اصفهانیا به خساست معروف شدند اونم در کشوری که مشهدیا توش وجود دارن.

می دونی ، بعضی وقتا میشینم با خودم فک می کنم "کجای راهو اشتباه رفتم که الان به جای سفر به دور دنیا دارم در مورد گردش خون ملخ می خونم؟"

می دونی ، آدما خیلی پیچیده ان واقعا

اِما جان ، دوراهی ها تو زندگی زیادند و انتخاب هم همیشه آسون نیست ... مثلا سخت ترین دوراهی زندگی من ، این بود که توییتر داشته باشم یا نه

می دونی ، رشته ی من تجربیه و یه زمانی برای المپیاد زیست می خوندم ، بنابراین یه چیزایی از زیست می فهمم.الانم دارم تاریخچه ی زمان رو می خونم که درباره ی نجومه و می دونی ، ترکیب این دوتا با هم حقیقتا شگفت انگیزه ... از یه طرف با بدن خودت سر و کار داری ، با طبیعت.با آغازیان و وقتی درباره ی ساز و کار سلول ها میخونی می فهمی امکان نداره هیچ چیز تو دنیا به این قشنگی باشه ، به این دقت و شگفتی باشه و وقتی در مورد بدن خودت می خونی فکر می کنی که چقدر فوق العاده و عجیب و قدرتمندی و چقدر بی همتایی .... بعد میری نجوم می خونی و وقتی می فهمی نزدیکترین ستاره به ما (اگه خورشید رو نظر نگیریم) چار سال نوری فاصله داره ، و وقتی می فهمی منظومه ی شمسی فقط یه منظومه ی ساده اس که توی لبه ی یه کهکشان مارپیچیه و تازه ، جهان پره از کهکشان ... اینجاس که می فهمی که واقعا هیچی نیستی و هیچی نمی دونی ...

این

بعد اگه من و بابام بحث کنیم سر این که "چرا انقدر من کم حرف میزنم؟"(90% بحثامون همینه) بابام میاد در ادامه ی همه ی این چیزایی که سارا گفت ، میگه : "صبا عم که تیزهوشان قبول نمیشه ، اتاقشم که تمیز نمی کنه ، کلا عم پای تلویزیونه ، گوشی مامانتم که هی خراب میشه ، پس کی میخوای کارا رو تمیز و بی نقص انجام بدی سارا جان؟" (و دقت کنید که بحث سر شدت کم حرفیِ من بود)

می دونی ، جدا حس می کنم کودک درون الانم فعالتر از شیش هفت سالگیمه ، مثلا الان در نتیجه ی شونصد بار گوش کردن به Once Upon a December و سه هزار بار خوندن بازی تاج و تخت دارم فک می کنم که جدا چرا هیچ شاهزاده ی سبزه ای وجود نداره؟

این غم آخرش منو پیر می کنه 

قبلا به خودم افتخار می کردم که با وجود همه ی ترسام دیگه حداقلش از فضای بسته نمی ترسم.الان به لطف شاوشنک ردمپشن از اونم می ترسم.

گودریدز اصرار عجیبی داره که منو متقاعد کنه که نون فیکشن یکی از ژانرای محبوبمه و این در حالیه که اولین نون فیکشنی که من خوندم نشت نشائه که اونم مال همین دو سه روز پیشه :|

دخترای مردم تو هفت هشت سالگی عاشق آناستازیا میشن ، منم در شرف شونزده سالگی

اگه دارن شان ـو بار اول تو خیابون می دیدم صد در صد فک می کردم "آخی !! گوگولی مگولی !! حتما تو شیرینی فروشی کار می کنه"

ریویوی من در گودریدز

و اینم بخونید

من هیچوقت به جنگ مرتبط نبودم ، و به فقر و بدبختی ، به گرسنگی ...

می دونی ، همه میگن خدا عادله و منم فک می کنم از لحاظ منطقی باید همینطور باشه ولی وقتی می بینم دغدغه ی خودم اینه که چرا ناهار قورمه سبزیه و بعد فک می کنم که در حدود بیست سی سال پیش مردمانی بودند توی افغانستان که چون غذا نداشتند ملخ می خوردند و کودکان قحطی زده ی آفریقایی ای هستند که احتمالا همون ملخم ندارند که بخورند ، به این نتیجه می رسم که یه پای این عدالت می لنگه.

می دونی ، همه ی این دردها و تفاوتا به قدری زیاده و دردناکه که من نمی تونم بیانش کنم ، و می دونی ، مردم میان سر این که اون لباس مشکی و آبیه یا سفید و طلایی شونصد ساعت بحث می کنن و حتی یه کلمه از آدمایی نمی گن که دغدغه ای جز زنده موندن ندارند.

آهنگایی که من به طور معمول گوش میدم :

And life is a road that I wanna keep going 

Love is a river I want to keep flowing

Life is a road, now and forever

Wonderful journey

آهنگایی که سر امتحان تو ذهنم ریپیت میشه :

پیرمرد مهربووووون ، مزرعه داره

تو مزرعه اش یه گاوه ، بسیاااااار داره

گاوا شیر دارن ، ما رو دوس دارن

ما ما می کنن ، ما ما می کنن

می دونی ، من هیچوقت مخالف سانسور (منظورم سانسور صحنه هاست نه سانسورای سیاسی) نبودم ... از نظرم این فوق العادس که آدم بشینه فیلم ببینه و نترسه از این که هر لحظه ممکنه این بیفته تو بغل اون و خب بذارین بیشتر از این واردش نشیم.

بله ، مهران مدیری عزیز ، از نظر منم سرعت بالای دانلود و گرفتن حجم زیاد اینترنت باعث وفور نعمت میشه ولی خب ، بابام چندان به این خرافات اعتقاد نداره.

ینی حتی منم که فوق العاده به کودک درون و این چیزا اعتقاد دارم ، نمی فهمم چطور یه مرد پنجاه ساله حاضر میشه جلوی دوربین دست بزنه و دهنش ـو اندازه ی یه بشکه باز کنه و بگه "ما خیلی باحالیم !!"