شنبه ۶ شهریور ۹۵
ریویوی من در گودریدز
و اینم بخونید
من هیچوقت به جنگ مرتبط نبودم ، و به فقر و بدبختی ، به گرسنگی ...
می دونی ، همه میگن خدا عادله و منم فک می کنم از لحاظ منطقی باید همینطور باشه ولی وقتی می بینم دغدغه ی خودم اینه که چرا ناهار قورمه سبزیه و بعد فک می کنم که در حدود بیست سی سال پیش مردمانی بودند توی افغانستان که چون غذا نداشتند ملخ می خوردند و کودکان قحطی زده ی آفریقایی ای هستند که احتمالا همون ملخم ندارند که بخورند ، به این نتیجه می رسم که یه پای این عدالت می لنگه.
می دونی ، همه ی این دردها و تفاوتا به قدری زیاده و دردناکه که من نمی تونم بیانش کنم ، و می دونی ، مردم میان سر این که اون لباس مشکی و آبیه یا سفید و طلایی شونصد ساعت بحث می کنن و حتی یه کلمه از آدمایی نمی گن که دغدغه ای جز زنده موندن ندارند.
