پنجشنبه ۲۳ دی ۰۰
می‌دونی، مثلا در کنار این که انسان باید افرادی پیدا کنه که متوجهش باشند و محیطی داشته باشه که بهش احساس خواسته شدن و مهم بودن بده، باید بتونه خودش هم به انسان‌های اطرافش توجه کنه. خیلی هم چیز واضحیه واقعا، ولی داشتم به فرزانه می‌گفتم گاهی اوقات که احساس نامرئی بودن می‌کنم، فکر می‌کنم که خب سارا، خودت چقدر به بقیه توجه کردی؟ این که حالشون چطوره یا چه شکلی‌اند؟ و اکثر اوقات جوابم اینه که هیچی. نه این که به‌خاطر این به بقیه توجه کنی که بهت توجه کنند. دوتا چیز مستقل‌اند. ولی به هر حال، داری چیزی می‌خوای که خودت به بقیه نمی‌دی.
