Fairytale

یادم نمیاد به کسی از قصد آسیب زده باشم. به احتمال خیلی قوی زدم، ولی حداقل خیلی نبوده. تلاش می‌کنم خودم باشم، معمولا صادقم، داشتم می‌گفتم که فکر می‌کنم هنوز معصومم. می‌تونی با خیال راحت دوستم باشی. می‌تونی مطمئن باشی که هیچ‌وقت از پشت بهت خنجر نمی‌زنم. 

این مدت انگار کم‌تر معصوم بودم. نباید تضمین‌شده می‌دونستمش.

ولی فهمیدم من ابدا نمی‌تونم تحمل کنم که این معصومیت رو از دست بدم. دیروز واقعا حس بدی داشتم که این همه از کسی بدم می‌اومد که در واقع انسان خوبی بود. و منم صرفا همین‌طوری هی توی ذهنم با تحقیر و نفرت بهش فکر می‌کردم. 

این شکلی نیست که به خاطر نفرت از کسی خودم رو سرزنش کنم. فقط در این مورد خاص، اصلا در قدم اول هیچ دلیلی نبود که من از این انسان این‌قدر بدون هیچ دلیلی بدم بیاد. همچنان خودم رو سرزنش می‌کنم.

دارم فکر می‌کنم شاید این علاقه‌ی عجیبم به ارتباط با انسان‌ها و آسوده‌تر بودنم در ارتباط احساسی دلیل ساده‌ای مثل «برون‌گرایی» داشته باشه. حس می‌کنم توی این دوره همه‌اش سرزنش می‌شه. نشون دادن احساساتت احمقانه به نظر میاد. مخصوصا احساسات واقعی‌ت. نباید نقطه ضعف بدی، نباید فلان، نباید بیسار. شاید درست باشه، ولی من وقتی خالصم، حالم بهتره. 

خیلی سخته که خالص بمونی. خیلی سخت‌تره که خالص بمونی و به دیگران هم اهمیت بدی. من فکر می‌کردم باید همیشه مهربون باشی. ولی حداقل من خالص اون‌طوری نیستم. گاهی اوقات حوصله‌ی حرف زدن و توجه کردن ندارم و ترجیح می‌دم از این به بعد خودم رو مجبور هم نکنم.

وقتی حالم خوب نیست اکثر اوقات حرف زدن با بقیه بهم کمک نمی‌کنه، چون حالم خوب نیست و هی حس مزاحم بودنم تشدید می‌شه. ولی به طرز عجیبی می‌تونم با افراد ناراحت حرف بزنم و حالشون رو بهتر کنم. امشب پگاه بهم گفت. فرزانه هم می‌گفت. فکر می‌کنم چون وقتی با فرد ناراحتی حرف می‌زنم تمام هدفم این می‌شه که خوشحالش کنم. 

یا داشتم به فرزانه می‌گفتم که واقعا کاش هیچ‌کس رویاش یا همچین چیزی رو به من نگه. چون رسوندن اون فرد به رویاش برای من شخصی می‌شه. صبا و نجوم، پگاه و انیمیشن، زهرا و تکامل. هر چیزی از ذهن من پاک می‌شه، جز ارتباط بین این افراد و این چیزها.

من خودشیفتگی‌بازی‌های زیادی توی این‌جا درآوردم و از هیچ‌کدوم پشیمون نیستم، ولی تمام این خطوط چیزهایی‌اند که من به همه‌تون حق می‌دم بابتش ازم متنفر باشید. برام خیلی عجیبه که همچین صفات خوبی دارم. اصلا عادت ندارم به همچین چیزهایی. ولی به هر حال ترجیح می‌دم نگهشون دارم.