آرزو ﴿ッ﴾
۰۶ بهمن ۱۸:۰۸
به نظرم اینجوری نیست که بتونیم خودمون رو توصیف کنیم و بگیم من اینام. ولی تو موقعیتهای مختلف فکرهایی به ذهن آدم میاد که میگه برای خوشایند دیگری (حالا هرکسی، چه آدمای نزدیک و اطرافیانت و چه جامعه) کاری رو که خودت دوست داری ترک کن و کار دیگهای انجام بده. یا برای خوشایندشون هم نه، برای احساس طرد نشدن. اینجاها آدم وسوسه میشه که خودش (انجامدهندهی کاری که خواهانشه) نباشه. به هر حال جفتش سخته :) (هم خودت بودن و هم فهمیدن اینکه خودت کیای)
پاسخ :
میدونی، بحث این که دیگران نباشی جداست، و احتمالا منظور از این جملهای که گفتم هم احتمالا همین بوده دیگه ولی من همیشه به دید دیگه بهش نگاه میکردم.
و آره، جفتشون هم سخته.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.