مجله ی آزمون کانون یه بخشی داره که توش با پدر و مادر رتبه های برتر صحبت می کنن و خب همیشه ی خدا این دیالوگا برقراره :" فاطمه / علی / سعید یا ... در بدو تولدش تاریخ جهانگشای جوینی رو حفظ بود !! انتگرالم تازه می گرفت !! اگه دو هفته زودتر به دنیا نیومده بود ، لیسانس فیزیکشم از شریف گرفته بود !! و ... "
من جدا هیچ وقت نفهمیدم هدف از گذاشتن این بخش چیه.چون متاسفانه بخش اعظم جامعه از افراد کند ذهنی مثه من تشکیل شده که نمی تونن با یه بار شنیدن یک شعر اونو حفظ کنن.. متاسفانه من در بدو تولد خوندن و نوشتن بلد نبودم و تا هفت سالگیم ، در جاهلیت موندم !! و خب خیلی وقتا پیش اومده که شونصد بار یه مسئله رو خوندم برای این که فقط یه ذره بفهممش !! و احساس مبهمی بهم میگه 99% مردم مثه منن !!
و احتمالا دقیقا به خاطر همین بخشه که من کوچکترین امیدی در خودم نمی بینم.برای پزشکی تهران (که در واقع هدف من بیوتکنولوژیه ولی همیشه قبولی تو پزشکی رو ملاک قرار می دم) و دیروز وقتی دیدم با تراز فعلیم (که درواقع حاصل 15 ساعت مطالعه در هفته بود) می تونم پزشکی تهران قبول شم حقیقتا ذوق زده شدم و خب ، الان یه ذره امید هست ، شاید در ابعاد میکروسکوپی ...
