از اون پست‌هایی که دیگران براش عنوان می‌زنند «موقت» ولی من اگه بزنم، قطعا یادم می‌ره پاکش کنم و بعدا یکم مسخره می‌شه.

شنبه ۱۱ ارديبهشت ۰۰

استراتژی من توی خونه‌مون برای مدت زیادی این بوده که نامرئی باشم. یعنی خودم مشکلی مطرح نکنم و توی مشکلات بقیه هم دخالت نکنم و بذارم طبق روند خودشون پیش برن؛ درست شبیه گرگ توی Me and Earl and the Dying Girl، چون اگه من کاری کنم قطعا تمامش قراره روی سر خودم بریزه. متاسفانه من الان مرئی شدم یک لحظه و امیدوارم همه فراموشش کنند.

۳ نظر

محمدعلی ‌‌
۱۱ ارديبهشت ۱۴:۳۱

استراتژی منم ۵ ساله همینه :)) و باور کن بهترین کاره! اینو وقتی می‌فهمیم که بعضی وقتا اشتباهی مرئی می‌شیم :))

پاسخ :

ببین، قطعا بهترینه. یعنی توی این چند ماه علی‌رغم این که خانواده‌ی ما بالاترین ریت قهر توی خاورمیانه است، من در چنان آرامشی بودم که واقعا رویاییه :))

Sara Y
۱۱ ارديبهشت ۱۵:۲۴

same here. *sips nervously*

پاسخ :

sorry :((

مهشاد ام
۱۱ ارديبهشت ۱۷:۰۹

من وقتی توی زندگی‌م به آرامش رسیدم که فهمیدم یه چیزی تو مایه‌های جوجه‌اردک‌زشت هستم توی خونواده! بعد تا جای ممکن خودمو ازشون جدا کردم و لیوان چای به دست مشغول تماشای آشفتگی‌ها و دراماهاشون شدم. ((:

پاسخ :

من حتی مشغول تماشا هم نیستم، چون می‌دونم بعدش واردش می‌شم و اعصابم خرد می‌شه. فقط سرم به کار خودمه.

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

.I write, cause I need to

پیشنهادها

گذشته

طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان

Fairytale

از اون پست‌هایی که دیگران براش عنوان می‌زنند «موقت» ولی من اگه بزنم، قطعا یادم می‌ره پاکش کنم و بعدا یکم مسخره می‌شه.