Fairytale

صبا جزو جالب ترین دوازده ساله های دنیا محسوب میشه ، توی سنی که اکثر دخترا کم کم عاشق رمانای ایرانی و هما پور اصفهانی میشن ، میشینه گریه می کنه که من قسمت دوم ارباب حلقه ها رو براش بزارم . الانم داره توی آسمون دنبال جغدش می گرده.

- احساسات من در حال حاضر یه چیزی شبیه به احساسات آنی شرلی توی جلد سومه. من ایده ای ندارم که سال سوم دبیرستان چه شکلی میشه ولی دوستش دارم. قشنگ و متفاوت به نظر میاد.خیلی خیلی بزرگتر از قبل شدیم انگار . 

- سنین رویایی من 17 و 22 سالگی اند ولی شونزده سالگی جالب به نظر میرسه و من خوشحالم که بالاخره دارم از شر 15 سالگی رها میشم چون به نظر می رسید که تا ابد همین قدری می مونم.

-به محض باز شدن مدرسه ها ، نبرد پادشاهان و فصل چار فرندز ـو شروع می کنم و می دونی ... درسته که سوم دبیرستان به نظر آروم میاد ولی من می تونم حس کنم که چیزای معرکه ای توش اتفاق میفتن.

- امشب میریم شمال و من تا جمعه نیستم :)

من نمی خوام به هیچ کدوم از افراد کوچکتر از خودم توهین کنم(که بزرگتریناشون مسلما پایه ی دهمند) ولی عمیقا ناراحتم از این که قراره سال بعدی مدرسه ی محبوب ، قشنگ و بزرگم پر از این جغله های جوگیر و تازه دبیرستانی باشه.و داغون شه ... و شلوغ.

اگه صدام خوب بود ، موهام بلند بود و گیتار می زدم و یه دوس پسر ساکت خوش صدای گیتار زنم داشتم ، مجبورش می کردم بریم مسافرت به یه شهر خیلی خیلی بزرگ بعدشم یه جایی گوشه ی یه خیابون بساطمونو پهن کنیم ، آهنگ بخونیم و گیتار بزنیم.

- تابستانِ 15 سالگیِ خود را چگونه گذراندید؟

در Goodreads

در جنین روزهایی با این همه زیبایی که احاطه ام کرده اند ، احساس می کنم انگار دیگر آن دختر صد ساله نیستم، انگار دیگر گذشته بر سرمان آوار نمی شود ، انگار لیاقت این همه زیبایی را دارم ، لیاقت این گونه سرما را ، این ... پاک شدن را.

 

به دیوار تکیه دادم و آرام به پایین سر خوردم. تمام بدنم می لرزید.تمام بدنم آن ماه را می طلبید.جسی جونیور در حالی که خرس پارچه ای اش را دنبالش می کشید داخل اتاق شد.

با دستانش کوچولویش پشتم را مالید و گفت :"گریه نکن لورل. گریه نکن ، مامان توی بهشت است."

گفتم :" جسی می شود کمی تنهایم بگذاری؟"

اما جسی توجهی نکرد و همانطور که دست کوجکش دایره وار پشتم را لمس می کرد ، آرام گفت :" نگران نباش لورل ! مامان دیگر از هیچ چیز نمی ترسد."

میای بریم تو دنیایی که کلدپلی ساخته ، زندگی کنیم؟

می دونی ، هفته ی بعد خیلی قشنگ و رویایی به نظر می رسه ... موبایلم بالاخره می رسه دستم ، میریم شمال و آزمونیم در کار نیست و بعدش ، مدرسه ها ...

به نظرم دبیر زیست بودن شغل به غایت جذابیه مخصوصا وقتی دانش آموزاتون دارن امتحان از مبحث مفاصل میدن و شما می تونید پاپ کورن بگیرید دستتون و مثلا ببینید که نود درصد دانش آموزاتون با سماجت و جدیت تمام دارن تلاش میکنن آرنجشونو به سمت چپ و راست تکون بدن بدون این که بازوشون حرکت بکنه ... باید صحنه ی جالبی باشه.

می تونم از همین الان مدال جذاب ترین و فهیم ترین نویسنده ی کتابای درسی دبیرستانم ـو به بهمن بازرگانی تقدیم کنم.

با سابقه ای که ازم در دسترس هس ، احتمال داره انقدر این Cheap Thrills ـو گوش بدم که سیا بیاد و تو مجمع ملل اظهار ندامت کنه از خوندنش

اوضاع این روزا جدا مسخره اس ، پس فردا آزمون دارم و درسته که خوندم ولی حال و حوصله ی آزمون دادن ندارم.هفته ی بعدی قراره بریم شمال و من واقعا دارم لحظه شماری می کنم.فرزانه هم کلا نمی دونم کجاس و به خاطر همینه که این روزا انقدر چرت و پرت می نویسم (البته قبلنم در و گوهر نمی افشاندم ولی به هر حال) هیچکس نیس که همه ی اینا رو بهش بگم.

Runnin' from what it could be ...

 ... So terrified of happy

Blue Moon - Troye Sivan

من حدودا هفت هشت ساله بودم که احسان کنکور داشت . با توجه به کرمِ کتاب بودن و بیکار بودنم در اون روزگار ، می نشستم و کتابای ادبیاتش ـو می خوندم و طبیعتا هیچی نمی فهمیدم به جز دو سه تا درس ناقابل که یکیشون در مورد گاو مشدی حسن بود و چند روز پیش که داشتم کتاب ادبیات 3 رو می خوندم فهمیدم اون کتابی که احسان همیشه بهم می داد ، این بوده ... خیلی حس عجیبیه اصن ، چون من واقعا دوستش داشتم.

می دونی ، اینستاگرام ( در محدوده ی دخترای ایرانی) به چند جبهه تقسیم شده که من به صورت کاملا جدی ازشون متنفرم :

نوشتن پست ـای بلند و چند موردیِ جذاب از من بر نمی آمد ولی به هر حال :

* تبلتم خراب شده و در نتیجه من الان کاملا به اون زندگی ای که مامانم از من توقع داره ، رسیدم ... این که ثانیه ای اضافی تر از نیازم پای اینترنت نشینم.کوچکترین تمایلی به درست کردنشم ندارم.

* اصلا نمی فهمم جطور و با چه رویی می شینین توی یه ماه ، فرندزو تموم می کنین (سارا جان ، اینجا اصلا اشاره ای به تو نشده) (من شیش ماهه که دارم می بینمش و با تمام عشق و علاقه ام هنوز فصل سومم)

* دارم بعد از سالیان سال از زیر کار دررویی آشپزی یاد می گیرم و شاید باور نکنین ، ولی با این که غذاهام اصلا خوش قیافه به نظر نمی رسن ولی واقعا خوش مزه ان :))

* دارم به این فک می کنم که اگه خودمو واسه کنکور بکشم و بعدشم مطمئن باشم که خوب دادم ، تابستون بعد از کنکور باید خیلی خوش بگذره.البته اگه استرس اعلام نتایجو در نظر نگیریم.می دونی ، هیچکس بهت گیر نمیده ، و هیچ گذشته و آینده ای نیست.

* حقیقتا نصف جذابیت خندوانه برای من بایرامشه :]]

مامان من وقتی که نتیجه ی آشپزیمو می بینه : اوه !! سارا !! این فوق العاده شده !! من که گفتم استعداد آشپزی داری !! من بهت افتخار می کنم.... فقط اینو که قرار نیست بخوریم عزیزم ؟

قبلا فک می کردم که درسته که کنکور سخته ، ولی جدا ترسیدن نداره. ولی خب ، از پریروز که کتابای سومو گرفتم و چشمم به زمین شناسی و دین و زندگی افتاد و از وقتی که فهمیدم باید رنگ ترکیباتی که توی شیمی 3 اومده رو حفظ کنم ، هر دو دقیقه یه نگاه پر اندوه به کتابام میندازم بعد به این فک می کنم که چجوری تا دو سال دیگه این چرت و پرتا رو حفظ کنم؟

امروز پشت تلفن به فرزانه گفتم که می ترسم در آینده یه زندگی معمولی داشته باشم که توش حتما با کسی ازدواج کردم که دوستش ندارم و دوستم نداره ، یه پزشک شدم که ذهنش معطوف سرمایه ی بیشتر و بیشتره ، و دختری دارم که چیزی از هری پاتر نمی دونه و کل زندگیش پسرا و لوازم آرایشه و می ترسم که هیچ کدوم از رویاهایی که الان دارم رو بر آورده نکنم.

بعد از گذشت ده سال از مدرسه رفتنم بالاخره یاد گرفتم که چجوری کتابامو جلد کنم و الان حقیقتا حس می کنم یه جور نابغه ی کشف نشده هستم :)))

٭ هیچوقت فکر نمی کردم به مرحله ای برسم که بخوام برای یه پست دو تا عنوان بزارم ، می تونین به خاطر اینم بهم افتخار کنین.