دوشنبه ۱۷ آبان ۹۵
عجیبه که این همه تلاش می کنی که زود عصبی نشی. کسی رو قضاوت نکنی. یاد بگیری هر حرفی رو کجا بزنی. مهربون باشی و در نهایت می بینی که همه در نهایت بی شعوری برخورد می کنن ... اما تو نمی تونی چیزی بگی چون بعد از اون همه تلاش برای خوب شدن یاد گرفتی که ساکت باشی.
آدمای اطرافم فوق العاده بیشتر از قبل شدن ، مخصوصا توی مدرسه و همشون آدمای جالبین ولی همونطور که قبلا گفتم انگار کنکور و نهایی داره همه رو عوض می کنه ، و به خاطر همین این آدمای جالب الان به شدت عصبی شدن ... من به هیچ وجه آدمی نیستم که بخوام سر چیزایی مثه نمره دعوا راه بندازم ، و آدمی نیستم که بخوام سه ساعت سر درست بودن کار فلانی حرف بزنم چون حوصله امو سر می بره و باعث میشه که فک کنم یه احمق واقعیم. اما آدمیم نیستم که بتونم جلوی ناراحتیمو بگیرم و آدمی نیستم که بتونم این چیزا رو فراموش کنم ... آدم تلافی کردن نیستم و آدم بخشنده ایم نیستم و می دونی ، الان جدا گیجم و تمام ترسم اینه که نکنه مثه پارسال تمام انرژیم به این روابط بره.
