يكشنبه ۲۷ آبان ۹۷
یکی از چیزایی که در پاییز ۹۷ در اعماق وجودم میخوام، اینه که بخندم.
و ینی، خیلی بخندم، یه چیزایی داشته باشم که، یا یه افرادی که بتونند چیزایی بگن که نشه از خنده نمرد. و این نیاز به شکل عجیبی سرازیره ازم. ینی من گاهی با پگاه از خنده میمیرم قشنگ، یا تو کلاسمون ولی بازم دوست دارم بخندم.
اینجا همون جاییه که باید یه انسان ذاتا خندهدار عاشقم بشه و مخصوصا عاشق خندهام بشه و بگه :«میخوام کاری کنم که همیشه بخندی» یا یه همچین چیزی. عشقش که واقعا مهم نیس، خودش هم اصلا مهم نیس، صرفا این که میتونم اونقدر که بخوام، بخندم مهمه. فقط همین.