سه شنبه ۱۷ اسفند ۹۵
اگه منو از اول مهر به بعد می خوندید , احتمالا اینو بیشتر می فهمین ：
شاید باورتون نشه ولی من امروز متوجه شدم دینیمو دوس دارم , با تمام حرص هایی که خوردم براش , با تموم اون عذابایی که سرش تحمل کردم و ... تمام رنج و غمش که برای من زیادی بود جدا
من جدا دوسش دارم و جدا یه بخش مهم از سومه و این خیلی احساس عجیب و قشنگیه.
پ.ن ： البته هنوزم با تک تک جملاتش مخالفم ولی امیدوارم درک کنین چی می گم.
